Eiland
De zon, de zee, de veerboot vaart
Varen tot voorbij de kaart
De duinen stuiven in de storm
Zoeken steeds een nieuwe vorm
Natuur beweegt zich hier nog vrij
Met het ritme van het tij
De golven breken op het strand
Geweld, de grens van zee en land
Een vogelvlucht zeilt richting zuid
Regendruppels op mijn huid
Ik zuig me vol met deze sfeer
’t leven doet iets minder zeer
En visser trekt de netten in
Leven als in het begin
De zee die geeft de zee die neemt
Alles simpel niets vervreemd
Een boom vergroeide met de wind
Misschien da’k nog een ander vind
Die met me mee naar zee kan gaan
Naast me komt te staan.
In het kader van het "the making of" gevoel, hieronder de eindversie. Die hierboven was dus de voorlopige die maar 1,5 uur leefde.
