Eiland

Eiland

De zon, de zee, de veerboot vaart
Varen tot voorbij de kaart
De duinen stuiven in de storm
Zoeken steeds een nieuwe vorm
Natuur beweegt zich hier nog vrij
Met het ritme van het tij
De golven breken op het strand
Geweld, de grens van zee en land
Een vogelvlucht zeilt richting zuid
Regendruppels op mijn huid
Ik zuig me vol met deze sfeer
’t leven doet iets minder zeer
En visser trekt de netten in
Leven als in het begin
De zee die geeft de zee die neemt
Alles simpel niets vervreemd
Een boom vergroeide met de wind
Misschien da’k nog een ander vind
Die met me mee naar zee kan gaan
Naast me komt te staan.


In het kader van het "the making of" gevoel, hieronder de eindversie. Die hierboven was dus de voorlopige die maar 1,5 uur leefde.

Verward

Verward

Vreemde talen, ik dreigde te verdwalen
Vreemde ogen, ’t bekende was gevlogen
Tot ik jou daar zag
Jij zag mijn lach
Voor jou genoeg voor een begin
Je vulde zelf een toekomst in
En zonder aarzeling gaf jij je hart
Iets dat mij nog steeds verwart
Omdat de twijfel mij verdeelt
De wond toch niet meer heelt
Mijn kansen weer verspeeld
De twijfel mij regeert
Of jij me nou begeert
De liefde heb verleerd

Sterke drank en zoete klanken
Zwoele sferen, niets kan me deren
Ik maakte een grap
En jij zei hap
Voor jou genoeg om door te gaan
Vlijde je lijf tegen me aan

En zonder aarzeling gaf jij je hart
Iets dat mij nog steeds verwart,
Omdat de twijfel mij verblindt
Ik ronddool als een kind
Nergens vrede vind